کسی را دوست دارم که ماه هاست از پیشم رفته اما من باور نکردم!                    ته مانده های ذهنم کسی پنهان کردم که هیچ گاه دوستم نداشت.                      هیچ وقت لبخندی واقعی                                                                                                                                                                                                                                                                       حتی قطره ی اشک یا شاید لحظه ای انتظار برایم نداشت. برای چه هنوز دوستش دارم.نمیدانم. ولی هنوز هم توی تک تک قطره های باران خاطرات روزهای بودنش را میبینم...